این هم از آغاز سال 89...

انشاالله که امسال سالی باشه که تو به معنای واقعی زندگی رو تجربه کنی..برنامه هایی که داشتی و یه عده نذاشتن به سر انجام برسونیش رو عملی کنی و بیای تا باهم ، واسه هم خوشُ معنی کنیم...

عیدت مبارک گلم...

این هم عیدانه حافط واسه خودم و خودت در سال 89 :

دوش سودای رخش گفتم ز سر بیرون کنم
گفت کو زنجیر تا تدبیر این مجنون کنم

قامتش را سرو گفتم سرکشید از من به خشم
دوستان از راست میرنجد نگارم چون کنم

نکته ناسنجیده گفتم دلبرا معذور دار
عشوه ای فرمای تا من طبع را موزون کنم

.
.
.
من که ره بردم به گنج حسن بی پایان دوست
صد گدای همچو خود را بعد از این قارون کنم

ای مه صاحب قران از بنده حافظ یاد کن
تا دعای دولت آن حسن روز افزون کنم...

--------------------------------------------------------

...می دونم خدای ما که مهربونه ، ما رو باز به هم دوباره می رسونه...

مواظب خودت باش
که باید مواظب منم باشی
...